Πρόκειται για ένα δημοφιλές τοπικό Κερκυραϊκό φαγητό.
Θα μου πείτε «εδώ ο κόσμος χάνεται»
Θα σας απαντήσω «γι αυτό ακριβώς το γράφω.»
Το Τσιγαρέλι το έμαθα από τον πατέρα μου και στην μνήμη του αναμεταδίδω όσα έμαθα.
Γίνεται στην αυθεντική του μορφή από αγριολάχανα διαφόρων ειδών.
Στην Κέρκυρα έχουμε μετρήσει (μαζί με τον πατέρα μου ) πάνω από εκατό είδη.
Τα ονόματα τους δεν είναι ίδια στις άλλες περιοχές της χώρας και για αυτό θα είναι δύσκολο να αναγνωρισθούν από όλους σας. (Κάτι ήξεραν οι Ρωμαίοι που είχαν διεθνείς ονομασίες).
Πρώτα , λοιπόν, παίρνεις μια σακούλα και ένα μαχαίρι και βγαίνεις στα βουνά και στους λόγγους και μαζεύεις τα άγρια χόρτα. Μην μου πεις ότι είσαι Αθηναίος και δεν γίνεται να πάρεις τα βουνά γιατί ο πατέρας μου όταν δούλευε στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά ερχόταν το μεσημέρι με δύο σακούλες αγριολάχανα από τα Ναυπηγεία.
Το όφελος είναι πολλαπλό.
Για να τα μαζέψεις κάνεις χιλιόμετρα δρόμο και εκατοντάδες επικύψεις. Απαλλάσσεσαι άραγε από αυτήν την μαλακία του να βαδίζεις στο πουθενά πάνω σε μια ταινία , να σε βλέπουν από την τζαμαρία, να γελάνε οι περαστικοί με τα χάλια σου και να πληρώνεις και από πάνω.
Τα αγριολάχανα είναι δωρεάν . Δεν τα πληρώνεις και υπάρχουν, τα περισσότερα, όλες τις εποχές.
Τα περισσότερα έχουν μια τουλάχιστον ευεργετική επίδραση στον οργανισμό.
Παίρνεις λοιπόν πράσες μικρές, κρεμμυδάκια φρέσκα, σκόρδα φρέσκα, άνηθο και μαϊντανό και τα τσιγαρίζεις με λάδι στην κατσαρόλα σου.
Βράζεις χώρια τα αγριολάχανα (σατζίκια, μάλαθρα, ζεγκούνους (μικρούς και τρυφερούς) φρέσκια ρίγανη, κορφές από κουκιά, φύλλα πράσινα παπαρούνας - όχι του λουλουδιού κλπ).
Στραγγίζεις τα χόρτα και κάνεις την μπεβάντα σου για το τραπέζι .
(Μπεβάντα= Bevanda στην Ενετική διάλεκτο = ποτό, δηλαδή ζουμί χόρτων με κρασί ανακατεμένο.
Όταν τσιγαριστούν τα μυρωδικά ρίχνεις τομάτα , καυτερή πιπεριά κόκκινη και αλάτι.
Αμέσως μετά ρίχνεις τα βρασμένα αγριολάχανα από την άλλη κατσαρόλα και τα αφήνεις να πάρουνε ένα μπούγιο καλό (μέχρι να στραγγίσουν και να μείνουν με πολύ λίγο ζουμί και με την σάλτσα τους.
Αν δεν έχεις αγριολάχανα μπορείς να κάνεις το ίδιο ακριβώς αλλά με Σεσκλα(Σεσκουλα) και Σπανάκι.
Δεν είναι το ίδιο αλλά «Από ολότελα καλό και το Αλλαμπρατσάντε (αγκαζέ)».
(Μου αρέσει που κάνω και μεταφράσεις στις άλλες γλώσσες.)
Το Τσιγαρέλι είναι φαγητό είναι συμπλήρωμα είναι και μεζές . Είναι νοστιμότατο και –εάν διαλέξεις τα σωστά χόρτα για την κάθε περίπτωση – έχει ευεργετικές επιδράσεις στον οργανισμό.
Πάντα προσέχουμε το μέτρο.
Τίποτα δεν είναι τελείως αθώο.
Ο πατέρας μάλιστα (που συχνά έχανε την αίσθηση του μέτρου) κάποια φορά που του είπα ότι δεν κοιμάμαι καλά, μου έφτιαξε τσιγαρέλι και έβαλε μέσα μισή σακούλα φύλλα παπαρούνας με αποτέλεσμα να πέσω για ύπνο σαν τον Ριπ Βαν Ουίνκλ και να ξυπνήσω μετά από ένα εικοσιτετράωρο.
