Κυριακή 17 Μαΐου 2009

Η μόλυνση του ποταμιού συνεχίζεται

Καταγγελία

Καταγγέλλω προς κάθε υπεύθυνη αρχή (ΥΠΕΧΩΔΕ, Περιφέρεια Ιονίων Νήσων Νομαρχία Κέρκυρας , Σύνδεσμο Καθαριότητας Νομού Κέρκυρας) καθώς και στις Περιβαλλοντικές Οργανώσεις Νομού Κέρκυρας , τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και σε κάθε ενδιαφερόμενο πολίτη το έγκλημα που διαπράττεται για χρόνια τώρα με την διάθεση αποβλήτων ελαιοτριβείων (μούργες) σε ποτάμι της Βόρειας Κέρκυρα.

Το ποτάμι πηγάζει από το Όρος και διέρχεται κοντά από τα χωριά Ζυγός , Βαλανειό , Ρικίνι και καταλήγει στην Θάλασσα στο Σιδάρι .

Συγκεκριμένα . Εδώ και χρόνια και παρά τις διαμαρτυρίες τόσο εμού όσο και αρκετών άλλων συγχωριανών μου συνεχίζεται η ρύπανση του ποταμιού μας με μούργες από ελαιοτριβεία που έχουν τις εγκαταστάσεις τους ακριβώς δίπλα στο ποτάμι.

Αυτή η εγκληματική συμπεριφορά εκ μέρους των ιδιοκτητών των ελαιουργείων αλλά και της αδιαφορίας των τοπικών αρχών έχει ως αποτέλεσμα την καταστροφή του υδροβιότοπου και την εξαφάνιση κάθε μορφής ζωής μέσα σε αυτόν.
Την στέρηση του νερού σε ζώα , πουλιά και έντομα που ζουν στην περιοχή .
Την σταδιακή εξαφάνιση φυτών που δεν αντέχουν να αναπτυχθούν κάτω από αυτές τις συνθήκες .
Την μόλυνση της Θάλασσας στο Σιδάρι (όπου καταλήγει το ποτάμι).

Σημειώνω ότι αυτό το ποτάμι είναι ένα από τα δύο που θα τροφοδοτούν την τεχνητή λίμνη που πρόκειται να δημιουργηθεί προκειμένου να υδρεύεται η Πόλη της Κέρκυρας στο μέλλον.

Επισυνάπτω φωτογραφίες
Η πρώτη από το γεφύρι στις Χελινδρονιές ( Λίγο πιο πάνω από το Ρικίνι).
Η δεύτερη από το «κρύο νερό» (παρακάτω από τον Ζυγό).


Κέρκυρα 17 Μαΐου 2009

Σταμάτης Κυριάκης
( Η παραπάνω καταγγελία έχει αποσταλεί και αναμένουμε)

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ

Τώρα
Που το ποτάμι έφυγε
μαράθηκε το χώμα.
Ο ήλιος τσάκισε
μέσα στο χέρι του τα φύλλα.

Πόσο
Μου λείπεις υγρή ανάσα
από τα παιδικά μου χρόνια.
Από σιγοψιθύρισμα
έγινε άγριο μονοπάτι.

Τώρα
Ετοιμάζεται να ντυθεί την άσφαλτο.
Πού πήγανε τ' αηδόνια;
Στην κοίτη του διαπλέκονται
δυο ξεραμένα φίδια.

Δεν έχουμε νερό...

Κάθε βράδυ στις οκτώ
βουλιάζουν στις οθόνες
μισοί άνθρωποι, που αναγγέλουν
το θάνατό μας.

(Γραμμένο το Καλοκαίρι του 2000.
Σε κάποια όχθη αυτού του αγαπημένου
ποταμιού, του αγαπημένου Βαλανειού.)

(Ο ξένος;)

Ανώνυμος είπε...

Ενας (ξένος;) τα'πε όλα!!
Οι χωριανοί τί λένε;
Ακούνε κανένα κάρλακα κάπου~κάπου;
Γιατί αυτό λένε Σταμάτη...

Χρήστος (Καβάσιλας)