Όταν ήρθαν από την Αθήνα οι γονείς μου αναζητώντας την τύχη τους στην Κέρκυρα (ναι, κάποτε υπήρχαν ζευγάρια κι έκαναν τέτοιες τρέλες) έμειναν σ’ ένα δυάρι στου Σολάρι που τότε ήταν ένα απ’ τα λιγοστά κτίρια της περιοχής.
Είχαν μοναδικούς γείτονες τη Μαρία του Κίτσου, παντρεμένη με τον Κώστα, με δύο παιδιά. Τι σύμπτωση, οι πρώτοι και μοναδικοί γείτονες ήταν Βαλανίτες!
Η μεγαλύτερη κόρη του ζεύγους, η Ιωάννα, είχε από εκείνες τις φωνές που όταν τις ακούς σου σηκώνεται η τρίχα, κι έλεγαν οι γονείς μου με τη Μαρία ότι πρέπει να την καλλιεργήσει.
Το παιδί μεγάλωσε, όντως καλλιέργησε τη φωνή της και έγινε μία γυναίκα με εξαιρετική φωνή. Κυνήγησε το ταλέντο της επαγγελματικά και σήμερα κατάφερε να έχει δικό της εστιατόριο στο οποίο τραγουδά.
Το «Λιθάρι» βρίσκεται στο Κοντόκαλι.
Είναι μήπως το βαλανείτικο γονίδιο της καλλιφωνίας και της μουσικότητας; Να ψωνιστούμε ομαδικώς; Δεν ξέρω, πάντως η Ιωάννα «το’χει»!
Υ.Γ. Ρίξτε μία ματιά στο site της Ιωάννας με πληροφορίες για το βιογραφικό και δείγμα της δουλειάς της http://www.joannavlachou.com/
Είναι μήπως το βαλανείτικο γονίδιο της καλλιφωνίας και της μουσικότητας; Να ψωνιστούμε ομαδικώς; Δεν ξέρω, πάντως η Ιωάννα «το’χει»!
Υ.Γ. Ρίξτε μία ματιά στο site της Ιωάννας με πληροφορίες για το βιογραφικό και δείγμα της δουλειάς της http://www.joannavlachou.com/
Μαρία Κυριάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου