Πρόκειται για μια τοποθεσία που βρίσκεται ανάμεσα στο Βαλανειό και στο Σωκράκι.
Τα παλιά χρόνια η εποικοινωνία των δύο χωριών γινόταν απο έναν δρόμο που σήμερα είναι δύσβατος.
Η διαδρομή είναι πανέμορφη και αξίζει κανείς να την περπατήση.
Στο βάθος της ρεματιάς υπάρχη ένα παλιό Βενέτικο γεφύρι στην τοποθεσία "Κρύο Νερό". Υπάρχουν και τα ερείπια μιας παλιάς Βυζαντινής εκκλησιάς των Αγίων Θεοδόρων.
Η Περιοχή Του παλιόκαστρου περιβάλεται απο έναν παλαιό μύθο που μας τον είχαν αφηγηθεί πολλές φορές.
Ας τον ακούσουμε άλλη μιά φορά από τον συγχωριανό μας Σπύρο Κωστελλέτο.
ΑΓΥΡΩ :ΜΙΑ ΤΡΑΓΙΚΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΡΧΟΝΤΟΠΟΥΛΑ
Μιά αφήγηση από τον Σπύρο Κωστελλέτο
Όπως σε κάθε περιοχή της Ελλάδας ,ετσι και στην Κέρκυρα υπάρχουν θρύλοι ,που μας συνδέουν με το μακρινό παρελθόν της πατριδας μας.
Υπάρχει λοιπον μια περιοχή ανάμεσα στο Σωκρακι και το Βαλανειο, που ονομαζεται Παλιοκαστρο.Εκει συμφωνα με τις διηγησεις των παλαιοτερων, βρισκεται ο τοπος του δραματος τη Αγυρως .Αν και δεν εχουν βρεθει δειγματα ,που να πιστοποιουν την υπαρξη του καστρου ,για μας η Αγυρω πλανιεται εκει γυρω και στοιχειωνει τον τοπο.
Το καστρο ,συμφωνα με τη διηγηση ,ανηκε στον πατερα της και η αρχοντοπουλα μας πηγαινε συχνα εκει για κυνηγι .Συχνα εκανε το μπανιο της στην Γιατρικια βρυση πριν γυρισει στο καστρο.
Η εποχες ηταν τοτε ταραγμενες και πολύ συχνα επιδρομεις αποβιβαζοταν στα παραλια της Κερκυρας και ρημαζαν τον τοπο.Ετσι λοιπον εφτασε εκείνη η μαύρη μερα ,που θα άλλαζε για παντα τη ζωη της Αγυρως.Γυριζοντας από το κυνηγι ,αντίκρισε μαύρους καπνούς να ανεβαίνουν στο ουρανο.Η καρδια της σφίχτηκε καθώς είδε ότι έρχονταν από τη μεριά του αλλου καστρου ,που βρισκόταν τα αγαπημένα της προσωπα.Η μαύρη είδηση δεν άργησε ναρθει.Το καστρο ειχε πέσει! Το μυαλο της θόλωσε δεν μπορουσε να σκεφτει λογικα.Ολα ειχαν χαθεί! Ξεκινησε για να επιστρέψει στο καστρο ,αλλα δεν έμελλε να φτάσει ποτε.
Το χρωματιστο μαντηλι που φορουσε στα μαλλια της και το κεντημενο ζωναρι της ,εγιναν τα αντικειμενα που βοηθησαν να βαλει τελος στην ζωη της.Με το ένα εδεσε τα ματια του μουλαριου της και με το άλλο τα δικα της.Η τυφλη πορεια του μουλαριου ,την οδηγησε στον παρακειμενο γκρεμο.Αχωριστοι στην ζωη, αχωριστοι και στον θανατο.Απο τοτε ολοι ξερουν την τοποθεσία σαν «της μουλάς το πήδημα».Αυτό ηταν το τραγικό τελος της αρχοντοπούλας, που ακουγε στο όνομα Αγύρω.
