ΕΝΑ ΑΦΗΓΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΛΟΥ
Ο Φλού (με τόνομα ) υπήρξε ο βασικός γκόμενος της Λούλας της κουτσής (αν έχετε ακουστά).
Έκανε παρέα με τον Τζίνο του ψυχιατρείου , με την Βαλεντίνη και με την «κοπέλα» την ξακουστή.
Η καλύτερή του ήταν όταν τον έπαιρνα μαζί μου στο Βαλανειό. Ανέβαινε στο φορτηγάκι μου και με περίμενε για να ξεκινήσουμε.
Έκανε παρέα με τον Τζίνο του ψυχιατρείου , με την Βαλεντίνη και με την «κοπέλα» την ξακουστή.
Η καλύτερή του ήταν όταν τον έπαιρνα μαζί μου στο Βαλανειό. Ανέβαινε στο φορτηγάκι μου και με περίμενε για να ξεκινήσουμε.
Άραζε στον ανήφορο του Αγιαρσενιού (μεγάλη η χάρη του) και περίμενε αραχτός στον ήλιο να γίνει το φαί.
Αλώνιζε όλη μέρα από του Καρκαλά μεχρι τα Αγριώματα και από τα Νερούλια μέχρι τον Ορθόλιθο.
Κάποια φορά τον βρήκα να με περιμένει κοντά τσι Χιλιδρονιές δίπλα στο ποτάμι.
Ο Φλού ! Βίος και πολιτεία.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Αλώνιζε όλη μέρα από του Καρκαλά μεχρι τα Αγριώματα και από τα Νερούλια μέχρι τον Ορθόλιθο.
Κάποια φορά τον βρήκα να με περιμένει κοντά τσι Χιλιδρονιές δίπλα στο ποτάμι.
Ο Φλού ! Βίος και πολιτεία.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Ήρθε κουλούκι ακόμα και εγκαταστάθηκε μιαν ωραία πρωία στο εργαστήριό μου στην Πόλη . Τούδωσα ένα μπισκότο και από τότε δεν έφυγε από κεί μέχρι τα βαθειά του γηρατειά.
Έγινε και διάσημος στο πανελλήνιο με ένα γράμμα που έγραψε γιαυτόν μια γειτόνισσα και το δημοσίευσε η «Καθημερινή».
Πείραζε τις μελαχρινές (ήταν καλός ο Φλού). Και κάποια φορά που μου έκανε μια αυστηρή παρατήρηση κάποια γειτόνισσα λέγοντας μου
- « Να μαζέψεις αυτόν τον κοπρίτη που μας κουβάλησες εδώ γιατί δεν έχουμε όρεξη να μας αφήσει έγκυος την Ρόζα»
Έτσι είπε για τον Φλού το κτήνος!
Τότε και εγώ της απάντησα
- « Μην ανησυχείτε κυρία μου θα τον μάθω να τραβιέται»
Τον ονόμασα έτσι γιατί και ο γνωστός Φλού ( ο Μπάμπης) είχε ένα σκύλο κοκκινωπό και τον έσερνε μαζί του στις περιπλανήσεις του- ως γνωστόν ο Μπάμπης ο Φλού ήταν γνωστό Βαποράκι (του μπουρνόβα) και ανέπτυξε πλούσια εμπορική δραστηριότητα στας Ανθήνας.
Πάμε παρακάτω
Ο καλύτερός φίλος του Φλού ήταν ο Τζίνο του ψυχιατρείου και τούτο διότι είχαν διαφορετικές προτιμήσεις στις γκόμενες.
Για να σου δώσω να καταλάβεις αγαπητέ μου αναγνώστη, ο Τζίνο γούσταρε πολύ την Βαλεντίνη και ξημεροβραδιαζότανε στο χαλί της εισόδου (της Βαλεντίνης) περιμένοντας να τηνε βγάλει η Κυρία Νίκη για κατούρημα.
Για κάποιο ανεξήγητο λόγο ο Φλού δεν έδινε δεκάρα για την Βαλεντίνη . Αντιθέτως έλιωνε σαν το κεράκι της Λαμπρής για την Λούλα την Κουτσή , για την οποία , όμως δεν έδινε δεκάρα ο Τζίνο.
Ο Τζίνο αιχμαλωτίστηκε από μια Αθηναία που ήρθε για διακοπές στην Κέρκυρα .Tον πήρε μαζί της στην Αθήνα και το έκλεισε στο κηπάριο του σπιτιού της και τον έχει δεμένο « για το καλό του». Για να μην τονε πατήσουνε –λέει-τα αυτοκίνητα.
Και ενώ ο Τζίνο ήταν εξόριστος στο κολαστήριο του Αιγάλεω, ο Φλού συνέχιζε την σταδιοδρομία του από την πολη στο χωριό και από το χωριό στην πόλη.
Όσο περνούσαν τα χρόνια άρχισε να τον ενοχλεί μια ανυπόφορη ωτίτιδα . Έκανα τα πάντα . Σταγόνες, αντιβίωση, μέχρι και κορτιζόνες. Μάταια η ωτίτιδα δεν υποχώρησε ποτέ .
Ο Φλού άφησε την τελευταία του πνοή ένα βράδυ πάνω στο γραφείο του σιδηρουργείου μου.
Απορούσα πάντα πώς κατάφερε να ανέβει. Και τούτο διότι προς το τέλος της 15ετούς του θητείας επί της γης δεν μπορούσε να κουμαντάρει τα πίσω του πόδια.
Τώρα ο Φλου κοιμάται στο οικόπεδο πίσω από το ψυχιατρείο ( εκεί που τώρα είναι το πάρκιν ).
Έγινε και διάσημος στο πανελλήνιο με ένα γράμμα που έγραψε γιαυτόν μια γειτόνισσα και το δημοσίευσε η «Καθημερινή».
Πείραζε τις μελαχρινές (ήταν καλός ο Φλού). Και κάποια φορά που μου έκανε μια αυστηρή παρατήρηση κάποια γειτόνισσα λέγοντας μου
- « Να μαζέψεις αυτόν τον κοπρίτη που μας κουβάλησες εδώ γιατί δεν έχουμε όρεξη να μας αφήσει έγκυος την Ρόζα»
Έτσι είπε για τον Φλού το κτήνος!
Τότε και εγώ της απάντησα
- « Μην ανησυχείτε κυρία μου θα τον μάθω να τραβιέται»
Τον ονόμασα έτσι γιατί και ο γνωστός Φλού ( ο Μπάμπης) είχε ένα σκύλο κοκκινωπό και τον έσερνε μαζί του στις περιπλανήσεις του- ως γνωστόν ο Μπάμπης ο Φλού ήταν γνωστό Βαποράκι (του μπουρνόβα) και ανέπτυξε πλούσια εμπορική δραστηριότητα στας Ανθήνας.
Πάμε παρακάτω
Ο καλύτερός φίλος του Φλού ήταν ο Τζίνο του ψυχιατρείου και τούτο διότι είχαν διαφορετικές προτιμήσεις στις γκόμενες.Για να σου δώσω να καταλάβεις αγαπητέ μου αναγνώστη, ο Τζίνο γούσταρε πολύ την Βαλεντίνη και ξημεροβραδιαζότανε στο χαλί της εισόδου (της Βαλεντίνης) περιμένοντας να τηνε βγάλει η Κυρία Νίκη για κατούρημα.
Για κάποιο ανεξήγητο λόγο ο Φλού δεν έδινε δεκάρα για την Βαλεντίνη . Αντιθέτως έλιωνε σαν το κεράκι της Λαμπρής για την Λούλα την Κουτσή , για την οποία , όμως δεν έδινε δεκάρα ο Τζίνο.
Ο Τζίνο αιχμαλωτίστηκε από μια Αθηναία που ήρθε για διακοπές στην Κέρκυρα .Tον πήρε μαζί της στην Αθήνα και το έκλεισε στο κηπάριο του σπιτιού της και τον έχει δεμένο « για το καλό του». Για να μην τονε πατήσουνε –λέει-τα αυτοκίνητα.
Και ενώ ο Τζίνο ήταν εξόριστος στο κολαστήριο του Αιγάλεω, ο Φλού συνέχιζε την σταδιοδρομία του από την πολη στο χωριό και από το χωριό στην πόλη.
Όσο περνούσαν τα χρόνια άρχισε να τον ενοχλεί μια ανυπόφορη ωτίτιδα . Έκανα τα πάντα . Σταγόνες, αντιβίωση, μέχρι και κορτιζόνες. Μάταια η ωτίτιδα δεν υποχώρησε ποτέ .
Ο Φλού άφησε την τελευταία του πνοή ένα βράδυ πάνω στο γραφείο του σιδηρουργείου μου.
Απορούσα πάντα πώς κατάφερε να ανέβει. Και τούτο διότι προς το τέλος της 15ετούς του θητείας επί της γης δεν μπορούσε να κουμαντάρει τα πίσω του πόδια.
Τώρα ο Φλου κοιμάται στο οικόπεδο πίσω από το ψυχιατρείο ( εκεί που τώρα είναι το πάρκιν ).
Επειδή έχω λάβει πολλά email και πολλοί με ρωτούν ποιός είναι αυτός δίπλα στο Φλού ? Απαντώ απο εδώ και μην με ενοχλήσετε ξανά.
Αυτός που βλέπετε δίπλα στον Φλού είναι ο Σπύρος ο Κωστελέτος απο τσου Χωροπισκόπους.
